Autor: karolina

Pomiędzy

Pomiędzy

Pomiędzy może łączyć, ale też dzielić. Może być puste albo pełne. Mówi o przestrzeni, czasie, odległości, materii, relacjach, które są między nami. Jest jak koc, na którym można leżeć, w który można się zawinąć, coś w nim nosić, przeciągać. Może się w niego zaplątać biedronka, można 

Newsweek

Newsweek

Ilustracja prasowa / Psychologia Dziecka / Psychologia Nastolatka / 2023 / 2025

OPOWIEDZIEĆ CISZĘ

OPOWIEDZIEĆ CISZĘ

„Opowiedzieć ciszę” to ilustrowana historia pokazująca drogę prowadzącą ze świata dźwięku do świata poza dźwiękiem. Drogę, która początkowo naznaczona jest lękiem i poczuciem wyobcowania, finalnie jednak zostaje wypełniona akceptacją i radością jaką wnosi nowy, inny język. 

Książka otrzymała nominację w 16. edycji do Nagrody Literackiej Warszawy w kategorii komiks i powieść graficzna.

Film z tłumaczeniem fragmentu książki na polski język migowy można obejrzeć na konkursowej stronie FB.

Cisza jest błogosławieństwem lub przekleństwem. Jest luksusem lub rozdzierającą pustką w głowie i krzykiem rozpaczy. Każda historia, każdy człowiek ma w sobie inną ciszę, bo każdemu kojarzy się w zupełnie inny sposób. Polecam tę niezwykłą podróż – Opowiedzieć ciszę – tym, którzy chcieliby na chwilę wejść do świata ludzi niesłyszących. Świata, którego nikt sobie dobrowolnie nie wybrał i który tylko nieliczni będą mieli szansę opuścić… Serdecznie polecam.

Olga Bończyk – aktorka teatralna, filmowa i wokalistka

***

Gdy patrzę na rysunki Karoliny, niemal słyszę ciszę, o której opowiada. Subtelne, niezwykle sugestywne, wysmakowane ilustracje dopełnia oszczędny, poetycki tekst. To historia, po którą można sięgnąć wiele razy i za każdym razem odnaleźć w niej coś, czego wcześniej nie dostrzegaliśmy.”

Edyta Bystroń – autorka komiksów niezależnych

***

Więcej o „Opowiedzieć ciszę”- słowami Grzegorza Zalewskiego można przeczytać tutaj.

Książka do kupienia na stronie wydawnictwa Biała Plama.

***

przyszli niedokonani

przyszli niedokonani

Projekt okładki do tomiku poezji Joanny Roszak. Wydawnictwo Biuro Literackie 2017

nikt się nie dowie

nikt się nie dowie

Książka Karoliny Pająk Nikt się nie dowie to historia osobista, opowiadająca o życiu w cieniu choroby. Książka została wydana w 2019r niewielkim nakładem, dzięki staraniom Fundacji Dziecięca Fantazja. Karolina niestety nie zdołała doczekać tej publikacji. Jej marzenie zostało spełnione dzięki kilku osobom, którym udało się 

puste miejsce przy stole

puste miejsce przy stole

Puste miejsce przy stole to sześć niezależnych, graficznych opowieści o radzeniu sobie z tematem uchodźstwa. Opowiadają o głębokiej chęci pomocy, współczuciu, ale też o wyparciu i strachu.
Autorki picturebooka:
Małgorzata MAUKO Korczak, Joanna Ambrozja Lewandowska, Marta Tomiak, 
Dasza Voronina, Ada Augustyniak, Karolina Jeske
Opieka artystyczna: 
Iwona Chmielewska, Joanna Concejo- również autorka okładki, Magdalena Sikorska, Justyna Bargielska
Projekt powstał w Pracowni Książki Nieobojętnej, będącej częścią  programu edukacyjno-społecznego Inny Lublin mającego na celu budowanie solidarności i empatii z ludźmi dotkniętymi różnego rodzaju marginalizacją i odrzuceniem. Książka powstała w Domu Słów dzięki finansowemu wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Tutaj można dowiedzieć się więcej na temat idei projektu i obejrzeć pozostałe ilustracje.

Stanisław Barańczak 
Jeżeli porcelana to wyłącznie taka

Jeżeli porcelana to wyłącznie taka
Której nie żal pod butem tragarza lub gąsienicą czołgu, 
Jeżeli fotel, to niezbyt wygodny, tak aby 
Nie było przykro podnieść się i odejść.
Jeżeli odzież, to tyle, ile można unieść w walizce, 
Jeżeli książki, to te, które można unieść w pamięci, 
Jeżeli plany, to takie, by można o nich zapomnieć
gdy nadejdzie czas następnej przeprowadzki 
na inną ulicę, kontynent, etap dziejowy lub
świat
Kto ci powiedział, że wolno się przyzwyczajać? 
Kto Ci powiedział, że cokolwiek jest na zawsze? 
Czy nikt ci nie powiedział, że nie będziesz nigdy
w świecie
czuł się jak u siebie w domu? 

Są takie słowa, które szukają obrazów i obrazy, które szukają słów. Poszukują siebie poza czasem, przestrzeń jest dla nich tylko tłem. Kiedy już się odnajdą, wprawiają w zdumienie świadków niezwykłej drogi, która je do siebie doprowadziła. Wiersz Stanisława Barańczaka Jeżeli porcelana to wyłącznie taka trafił do tej książki w sposób szczególny. Dołączył do rysowanej przeze mnie historii niby przypadkiem, ale z pewnością nieprzypadkowo. Obraz z fotografii – dom z wierszem – istnieje naprawdę. Kamienica stoi przy ruchliwym skrzyżowaniu w moim mieście.